برا سرکشی بچه ها به سنگرها سر میزد

داشتیم صبحونه می خوردیم

می دونستم چند روز است که چیزی نخورده

اونقدر ضعیف شده بود که وقتی کنار سنگر ‌ایستاد ،‌ پاهاش می‌لرزید

بهش گفتم: حاجی جون ! بیا یه چیزی بخور

نگام کرد و گفت: خدا رزق دنیا رو روی من بسته

من دیگه از دنیا سهم غذا ندارم

این رو گفت و از سنگر رفت بیرون

ساعتی نگذشته بود که خبر شهادتش رو شنیدم

                                    خاطره ای از زندگی شهید محمد ابراهیم همت